Etalagepop

Sinds kort heb ik last van iets heel bizar. Telkens ik een kledingwinkel binnen ga, voel ik me bedreigd door etalagepoppen. Alles verandert heel snel de laatste tijd, dus ook de etalagepoppen. Die lijken opeens zo levensecht. Als de winkelverantwoordelijken deze poppen dan op strategische plaatsen zetten (aan een trap, of een plaatsje dat vrij is), dan lijkt dat in mijn ogen alsof er gewoon mensen staan. Ik heb geen bang gekregen van etalagepoppen, maar ik zal liever naar een rek lopen waar niet meteen een etalagepop te bespeuren is, dan een rek waar wel een etalagepop in de buurt staat (zoals onderstaande foto).

Hoe dit ontstaan is? Volgens mij is dit het gevolg van toen ik tijdens het shoppen iets wou vertellen aan een vriendin, en ik dacht dat er een etalagepop naast ons stond, die dan plots een gewone winkelende dame bleek te zijn! Wat ook kan toedragen bij het bedreigende gevoel is dat ik liever in mijn eentje winkel, en dat ik graag rustig winkel. Nu ja, in een grootstad als Antwerpen is dat niet mogelijk, maar toch. Als een winkel te druk is voor me, zal ik daar niet snel binnengaan, of gewoon eens vlug rondkijken. Terwijl die etalagepoppen vantegenwoordig eruit zien alsof ze je allemaal aan het bespieden zijn.

Zo, dit kon ik even kwijt. Zijn er soms mensen die net hetzelfde voorhebben als mij? Mensen die absoluut niet moeten weten van etalagepoppen? (behalve dan hun functionaliteit - kleren tonen)