Echter, telkens als ik iets gegeten had, bleef die hoofdpijn terugkomen en kreeg ik een ambetant gevoel. Het ambetante gevoel kan ik helaas met geen woorden beschrijven, maar ik voelde me absoluut niet lekker.
Zelf dacht ik niet aan een suikertekort omdat ik alleen maar last had als ik iets gegeten had (en dus trage suikers had binnengekregen), maar een vriendin en mijn mama bleven overtuigd van het feit dat het om een suikertekort ging. Natuurlijk, koppig als ik ben, ben ik blijven voortdoen met wat ik bezig was, en heb ik geen (snelle) suikers binnengenomen. Dit lokte uiteindelijk een migraine-aanval uit. En dat terwijl ik al zo lang geen aanval meer gekregen had! Een teleurstelling vond ik het zelf.
De volgende dag was het nog steeds niet beter, en na even overleg met de zus (die trouwens hetzelfde dacht als mijn mama en vriendin) heb ik dan maar besloten een stukje chocolade te eten. Daar had ik persoonlijk meer aan dan aan gewoon een kop koffie met een klontje suiker in, of een glas cola, en daar zit ook suiker in.
Zo gezegd, zo gedaan.
En inderdaad. De hoofdpijn en het rare gevoel verdween als sneeuw voor de zon. Nu, echt helemaal overtuigd was ik nog steeds niet, dus vroeg ik mijn mama om eens aan de dokter te vragen wat die er van dacht.
Die zei dat het hoogstwaarschijnlijk om een tekort aan snelle suikers ging, en dat dat een migraine-aanval kan uitlokken.
Waar ik achteraf pas op dacht, ik had het zelf ook kunnen weten, als ik gewoon even mijn bloedsuiker had getest. Maar op zo'n moment denk je daar kennelijk niet aan.
In ieder geval, na deze ervaring heb ik besloten dat ik altijd een chocolaatje bij mij wil hebben voor het geval dat ik me weer zo voel. In de zomer zal dit niet zo handig zijn, maar daar vind ik tegen dan wel iets op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten